මම නැගී සිටින්නෙමි

ඔබේ ඔය තිත්ත වූ විකෘති බොරුවලින්

මකා දැමුවාවේ මගේ නම ඉතිහාසයෙන්

පාගා දැමුවාවේ මා පයට පෑගෙන මඩ ලෙසින්

එහෙත් දුහුවිලි විලස නැගෙන්නෙම් මම ඉදින්

ජීවයෙන් පිරිබව මගේ කළඹවයිදෝ ඔබ හද?

මා නිවෙස ඇතුළත තෙල් ළිං ඇති ලෙසට

ඔබ මොබ මා ඇවිදිනා විලාසෙට

කිමද සිටිනුය අඳුරු වී වත?

පායනා සඳ හිරු මෙන්

නැගෙනා උදම් රළ මෙන්

දළුලනා අපේක්ෂා මෙන්

නැගී සිටිනෙමි ඉදින්

දකින්නට ඇවැසිද මා බිඳී ඇති වග?

නැවුණු හිසකින් යුතුව පහත් වූ දෙනෙතින?

කඳුළු බිඳු විලාසෙන් කඩා වැටි උරතල

දුර්වලව මා හඬන හැඬුමන්ද සමගින?

උදාරම්බව මගේ කෝප ගන්වයිද ඔබ?

මා නිවෙස පසුපස රන් ආකර ඇති ලෙස

මහ හඬින් මා නගනා සිනා රළ

දරාගෙන සිටින්නට ඔබ හට නොහැකි වෙද?

වෙඩිතබනු හැකිය මාහට ඔබගේ වචනයෙන්

දෙපළු කරනට හැකිය මා ඔබගේ නෙත්සරින්

මරා දමනට හැකිය මා ඔබේ වෛරයෙන්

එහෙත් වා රැළි විලස නැගෙන්නෙම් මම ඉදින්

සරාගීබව මගේ කළඹවයිදෝ ඔබ මන?

මා දඟයුග මුල දියමන්ති ඇති ලෙස

මා රඟන රැඟුම දැක

විස්මයට පත්වීද ඔබ හද?

ඉතිහාසයේ අවමන් නමැති පැල්පතෙන් නැගෙන්නෙමි

වේදනාවේ ගිලී ගිය අතීතෙන් නැගෙන්නෙමි

විසල්ව පැන නගින කලුවන් සයුරක්මි

උතුරා නැගෙන මහ උදම් රළ රැගෙන එමි

භීතියේ රැයවල් පරයා නැගෙන්නෙමි

විස්මකුරු, පැහැදිලි උදෑසනකට නැගෙමි

මා මුතුන්මිත්තනගෙ දායාද රැගෙන එමි

වහලුනගෙ සිහින සහ අපේක්ෂා මම වෙමි

මම නැගී සිටින්නෙමි

මම නැගී සිටින්නෙමි

මම නැගී සිටින්නෙමි.

-මායා ඇන්ජෙලෝ (1928-2014)