ඔබ නයන කැළුම්වල
ජීවිතේ සෝ තැවුල් දුරලන
මායාවක් රැඳී ඇත
අහෝ පෙම්බර දේශය
බරැති වූ මී දුමක්
හදවතේ රැඳී ඇත
ඔබ අතැර යන විට
කෑ ගසා මොරදුන්
පිපාසයකින් මගේ
ජීවිතය පිරී ඇත
කඳුළින් වැසී ගිය
නිහඬ වූ දෙනෙතකින්
හංස ගීතිකා ගයන
උපන් බිම අතැර ගිය
පිටුවහලා මා ය
මහපොළොව ගැඹරෙන්
යැදුමෙහි නාදයෙන්
දෑස තුළ සැඟවුණු
අඳුරෙහි මධ්‍යයෙන්
විප්‍රවාසයේ දුක
නැගී එයි යළි යළිත්
බුර බුරා නැගෙන දුක්
හදවතේ සඟවමින්
අකුරු පදවැල් ලියමි
බොඳවූ දෑසකින්
-මෝනා අල්-ගසල් අලිවට්
No comments:
Post a Comment