බෂෝගේ* පැල්පත

 

මුළු ලොවම අරක් ගනියි
මාත්‍රා සතළොසකට** සහ
ඔබට, මේ පැල්පත තුළ.
 
පිදුරු වහලය, රුක් කඳන් පෙළ:
බුදුවරු වඩිත්, කෘමිහු පැමිණෙත්
අතරින් විවර.
 
වාතයෙන් නිර්මිතව,
පයින් ගස් හා ගල් අතර
දලුලයි කවිය.
 
පණකුරුද ගතකුරුද
එක් කළ වියුමකිය:
ලොවෙහි නිවෙසයි මෙය.
 
සියවස් ගණනක ඇටකටු, කඳු:
ගල්වැ ගිය දුක, දොම්නස:
මෙහි ඒවා බර නැත.
 
මා කියමින් සිටින දෙය
යන්තමින්වත් නොපුරවයි තුන් පෙළ:***
මේ මාත්‍රාවල පැල්පත ය.

 

-ඔක්තාවියෝ පාස් (1914-1998)

 *මත්සුඔ බෂෝ (1644-1694)- ජපානයේ එදො යුගයේ විසූ ජනප්‍රියම කවියා. ඔහු ලොව විශිෂ්ටතම හයිකු කවියා වශයෙන් සැලැකෙයි.
 
** හයිකු කවියක මාත්‍රා දහහතකි.
 
*** හයිකු කවියක පේළි තුනකි. 

මැදියම් රෑ හන්දියේ බේකරිය

 

මැදියම් රෑ හන්දියේ බේකරියේ
පාන් සහ බටර් විස්කෝතු
පිළිස්සෙන අතර
මා කුඩා සන්දියේ රහ්මන්ද
මා සමඟ කැරම් සෙල්ලම් කළ
අස්මත්ගේ දිලිසෙන ඇස්ද
නැඟේ මා මතකයට
 
මැදියම් රෑ හන්දියේ බේකරියේ
පාන් හා බටර් විස්කෝතු
පිළිස්සෙන අතර
තනිව කාමරයේ
මදුවිත තොල ගාමි මම
බැදපු පීකුදු කැබැලි
පිඟානක සීතලව ගොස් ඇත
මා ඉදිරිපිට
මා මිතුරන් සියල්ලම
මැදපෙරදිග ගොස්ය
 
මැදියම් රෑ හන්දියේ බේකරියේ
පාන් හා බටර් විස්කෝතු
පිළිස්සෙන අතර
යාබද නිවෙසේ පඨාන් ජාතිකයාගේ බිරිය
ඇතුළු වී මා කාමරයට, වසා දොර
පිටුපා සිටියි මා වෙත
කියමි මම ඇයට, නැඟණිය,
වෙනත් කිසිවකු සොයා යනු මැන
 
පාන් පිපෙනා කලට
මුළු ගොඩනැඟිල්ලේ සුවඳ
පුරවාලයි මා නැහැය.

 

-දිලිප් චිත්රේ (1938-2009)