2012/09/26

ජනේලය අසල උදෑසන- ටී.එස්. එලියට්



චිත්‍රය: එල්.එස්. ලෝරි

බිම්මහල් මුළුතැන් ගෙවල
පයට පෑගුණු වීදි අද්දර
ඔවුහු පිඟන් සොලවති හඬින්
පුර දොර අබියස දොම්නසින් දළුලන
මෙහෙකාර ළඳුන්ගේ තෙතබරිත ආත්ම
ගැන දන්නෙමි මම ඉතින්

දුඹුරුවන් මීදුම් රළ
මා වෙතට නැගී එයි
වීදි පත්ලෙන් නැගෙන
විරූපව ගිය මුහුණු
මඩ වැකුණු වතක් හැඳි
කතක හෙලනා කඳුළක්
අවකාශයේ පාවෙන
අරමුණක් නැති සිනාවක්
වහළ මට්ටමට නැග
අතුරුදන් වී යයි







-ටී.එස්. එලියට් (1888-1965)

2012/09/20

කිසිදිනෙක බොරු නොකී මිනිහා (අප්‍රිකානු ජනකතාවකි)




එකෝමත් එක කාලෙක මමාද් කියලා බොහොම නුවණක්කාර මිනිහෙක් වාසය කළා. ඔහු කිසි දවසක බොරුවක් කිව්වේ නෑ. මුළු රටේම හිටිය මිනිස්සු, වෙන එකක් තියා දවස් විස්සක ගමනකින් පස්සෙ ළඟා වෙන්න ඕනෑ ප්‍රදේශවල හිටිය මිනිස්සු පවා ඔහු ගැන දැනගෙන හිටියා.

ඔහොම ගිහින් රටේ රජ්ජුරුවන්ටත් ආරංචි වුණා මමාද් ගැන. රජ්ජුරුවෝ තමන්ගේ හේවායන්ට අණ කළා ගිහින් මමාද් මාලිගාවට අරන් එන්න කියලා. එහෙම ගෙනාවට පස්සේ රජ්ජුරුවෝ ඔහුගෙන් මෙහෙම ඇහුවා:

මමාද්, උඹ කවදාවත් බොරු කියලා නෑ කියන එක ඇත්තක්ද ?

ඒක ඇත්තක්, දේවයන්වහන්ස කියලා මමාද් උත්තර දුන්නා.

ජීවිතේ මින් ඉදිරියටත් උඹ බොරුවක් කියන්නේ නැද්ද? රජ්ජුරුවෝ ඇහුවා.

මට ඒක විස්වාසයි දේවයන්වහන්ස කියලා මමාද් උත්තර දුන්නා.

බොහොම හොඳයි. ඇත්ත කියාපන්. හැබැයි ප්‍රවේසම් වෙයන් ! මොකද බොරුව කියන්නේ බොහෝම කපටි දෙයක්. ඒක ඉතාම ලේසියෙන් උඹේ දිවට ඇතුළු වෙයි කියලා රජ්ජුරු‍වෝ කිවුවා.

දවස් කිහිපයක් ගතවුණා. රජ්ජුරුවෝ ආයෙමත් මමාද්ට එන්න කියලා පණිවිඩයක් යැවුවා. මමාද එනකොට එතැන මහ විශාල ජනකායක් රැස්වෙලා හිටියා. රජ්ජුරුවෝ දඩ කෙළියේ යන්නයි සූදානම. අශ්වයාගේ කේසරවලින් අල්ලාගෙන වම් කකුල සෑදලයේ කකුල තියන පටියේ තබා ගෙන රජ්ජුරුවෝ හිටියා. 

රජ්ජුරුවෝ මමාද්ට මෙහෙම අණ කළා:

“මගේ ගිම්හාන මාලිගාවට ගිහින් බිසවුන්නාන්සෙට කියාපන් මම ඇයත් එක්ක දවල් කෑම ගන්න එහාට එනවා කියලා. විශාල භෝජන සංග්‍රහයක් ලෑස්ති කරන්න කියලා ඇයට කියාපන්. ඊට පස්සේ උඹ මාත් එක්ක දවල් කෑම ගන්නවා.”

මමාද් හිස පහත් කරලා නැවිලා බිසවුන්නාන්සෙට පණිවිඩය කියන්න ගියා. එතකොට රජ්ජුරුවෝ හිනා වෙලා මෙහෙම කිවුවා: “ අපි දැන් දඩ කෙළියේ යන්නේ නෑ. එතකොට මමාද් බිසවුන්නාන්සෙට කියන දේ බොරුවක් වෙනවා. අපට හෙට මේක අල්ලාගෙන මිනිහට හිනා වුණෑකි.”

ඒත් නුවණක්කාර මමාද් මාලිගාවට ගිහින් බිසවුන්නාන්සෙට මෙහෙම කිවුවා:

“සමහරවිට ඔබතුමිය හෙට දවල් කෑමට විශාල භෝජන සංග්‍රහයක් ලෑස්ති කරන්න ඕනෑ. එහෙම නැත්තම් ඔබතුමිය හෙට දවල් කෑමට විශාල භෝජන සංග්‍රහයක් ලෑස්ති කරන්න ඕන නෑ. සමහර විට රජ්ජුරුවෝ අද දවල් වෙනකොට මෙහාට එයි. එහෙම නැත්නම් සමහරවිට මෙහාට එන එකක් නෑ.”

“රජ්ජුරුවෝ එනවාද නැද්ද කියලා විතරක් කියාපන් ” කියලා බිසවුන්නාන්සෙ කිවුවා.

“මං ආවට පස්සේ රජ්ජුරුවෝ සෑදල පටියේ තමන්ගේ දකුණු කකුල තිබ්බද එහෙම නැත්තම් තමන්ගෙ වම් කකුල තිබ්බද කියලා කියන්න මං දන්නේ නෑ.”

හැමෝම රජ්ජුරුවෝ එනකම් බලාගෙන හිටියා. රජ්ජුරුවෝ ආවේ පහුවදායි. ඇවිත් බිසවුන්නාන්සෙට මෙහෙම කිවුවා:

“කවදාවත් බොරු නොකියන මමාද් ඔයාට ඊයේ බොරුවක් කිවුවා.”

ඒත් මමාද් පාවිච්චි කරපු වචන මොනවද කියලා බිසවුන්නාන්සෙ රජ්ජුරුවන්ට කිවුවා. නුවණක්කාර මමාද් කිසි දවසක බොරු නොකියන බවත් තමන්ගේ ඇස් දෙකෙන් දකින දේ පමණක් කියන බවත් රජ්ජුරුවන්ට තේරුම් ගියා.

2012/09/16

දුරු රටක සිට- අර්නස්ට් හෙමිංවේ
















සරත් සමයේදී යුද්ධය දිගින් දිගටම පැවතියද අපි තවත් එයට නොගියෙමු. මිලානෝ නුවර සරත් ඍතුව දැඩි ලෙස ශීත වූ අතර ඉක්මනින් අඳුරු වැටිණි. අනතුරුව විදුලි පහන් දැල්විණි. වීදියේ සිට බලන විට පෙනෙන ආලෝකවත් ජනේල ප්‍රසන්න දසුනක් මවා පෑය. 

වෙළෙඳසල්වල පිටත දඩයම් කරන ලද සතුන්ගේ සිරුරු විශාල ප්‍රමාණයක් එල්ලා තිබිණි. නරින්ගේ ලෝම පිරුණු සම් මතුපිට හිම ධූලි තැවරී තිබූ අතර සුළඟට උන්ගේ වල්ගා සෙලවිණි. ඇතුළත හිස්, මුව මළ සිරුරු දරදඬු සහ බරැති ලෙස එල්ලී තිබුණේය. කුඩා කුරුල්ලන්ගේ සිරුරු සුළ‍ඟෙහි ඒ මේ අත වැනිණි. සුළ‍ඟෙන් උන්ගේ පිහාටු හැරිණි. එය ශීතල සරත් සමයක් වූ අතර කඳුකරයේ සිට සුළඟ හමා ආවේය. 

සෑම සවස් භාගයකම අපි සියලු දෙනාම ‍රෝහලට ගියෙමු. ගොම්මන් අඳුර අතරින් රෝහල වෙත ඇවිද ගෙන යාමට නගරය පුරා එකිනෙකට වෙනස් පාරවල් කිහිපයක්ම තිබිණි.  ඇල මාර්ග ඔස්සේ වැටුණු පාරවල් දෙකක් වූවද ඒවා දීර්ඝ විය. කෙසේවුවද, රෝහලට ඇතුළු වීමට නම් කෙනෙකුට ඇල මාර්ග මතින් වැටුණු පාලමකින් එතෙර වීමටම සිදු වූයේය. එවැනි පාලම් තුනක් තිබිණි. ඉන් එකක් මත ගැහැනියක් කර කරන ලද චෙස්නට් ගෙඩි විකුණුවාය. ඇගේ අඟුරු උඳුන ඉදිරිපිට සිටගෙන සිටින විට ගත උණුසුම් වූ අතර පසුව කර කරන ලද චෙස්නට් ගෙඩි සාක්කුවේ දමා ගත් විට ඒවායින් උණුසුමක් ලැබිණි.  රෝහල ඉතා පැරණිද මනරම්ද විය. ගේට්ටුවකින් ඊට ඇතුළු වන කෙනෙකුට මැදමිදුලක් හරහා ඇවිද ගොස් තවත් ගේට්ටුවකින් අනෙක් පැත්තට පිටවී යා හැකිය. මේ මැද මිදුලෙහි බොහෝ වේලාවට අවමංගල්‍ය උත්සව පැවැත්විණි. පැරණි රෝහලෙන් ඔබ්බෙහි පිහිටියේ ගඩොලින් ඉදිකරන ලද නව ක්‍රීඩාගාර ය. සෑම සවස් වරුවකම එහිදී හමුවන අපි ඉතා විනීත ලෙසත් එතැන කෙරෙන කාර්ය සම්බන්ධයෙන් දැඩි උනන්දුවකින් යුතුවත් අ‍ප‍ගේ තත්ත්වය දැඩි ලෙස වෙනස් කිරීමට සමත්යැයි කියන ඒ යන්ත්‍ර මත වාඩි වී සිටියෙමු.

2012/09/08

එස්තෙර් ලුසෙරෝ- ඉසබෙල් අය්යන්දේ















වුහු තාවකාලික දඬුමැස්සක් මත තබා ගෙන එස්තෙර් ලුසෙරෝ රැගෙන ආවෝය. ඇය තුවාල ලැබූ ඌරෙකු මෙන් රුධිරය වගුරුවමින් සිටි අතර ඇගේ අඳුරුවන් දෙනෙත භීතියෙන් විසල්ව තිබිණි. දොස්තර අන්හෙල් සන්චෙස් ඇය දුටු විට ඔහුගේ සුපුරුදු සුප්‍රකට සන්සුන්බව ඔහුට මතක ඇති කාලයේ සිට පළමුවැනි වතාවට අතුරුදන් විය. ඒ හේතුවක් නැතිව නොවේ. ඇය පළමුවරට දුටුදා පටන් ඔහු ඇය සමග පෙමින් වෙලී සිටි බැවිනි. එවක ඇය තවමත් බෝනික්කන් සමග සෙල්ලම් කරන කුඩා දැරියක වූවාය. ඔහු, අවසන් මහා සංග්‍රාමය නිමවී පෙරළා පැමිණෙමින් සිටි වැඩිහිටියෙක් විය. මාස ගණනාවකින් නොකැපූ රැවුලෙන්ද ඉකිළි පෙදෙසෙහි සදහටම සිරවූ මූණිස්සමකින්ද යුත් ඔහු සිය රයිෆලය දණහිස් මත හරහට තබාගෙන සිය භට කණ්ඩායමේ ඉදිරියෙන්ම ගමන් කළ ට්‍රක් රථයක වහළෙහි නැගී නගරයට ඇතුළු වූයේ සිය ජීවිතයේ ඊට පෙර හෝ  ඊට පසු හෝ නුවූ විරූ තරම් ප්‍රීතියකිනි.  විමුක්තිකාමීන් වෙත ජය ‍ඝෝෂා නගන මහා ජනකාය මැද රතු පැහැති කඩදාසි කොඩියක් වනන කුඩා දැරියක ඔහුගේ නෙත ගැටී තිබිණි. ඔහු තිස් හැවිරිදි වූ අතර ඇය තවමත් දොළොස්වැනි වියවත් නොඉක්මවා සිටියාය. එහෙත් කිරිගරුඬ බඳු ඇයගේ අත පයද ඇගේ බැල්මෙහි වූ ගැඹුරද දුටු අන්හෙල් සන්චෙස් දැරිය තුළ රහසේ පැලව වැඩෙන සුන්දරත්වය දිවැසින් මෙන් දුටුවේය. ට්‍රක්රථය මුදුනේ තම උස් ස්ථානයේ සිට දැරිය සිය දෘෂ්ටි පථයෙන් මැකී යන තුරුම ඔහු ඇය දෙස බලා සිටියේ ඈ වනාහී වගුරු උණ සහ ජයග්‍රහණයේ ප්‍රීතිය විසින් නිර්මාණය කළා වූ කිසියම් මායාවී දර්ශනයක්ය යන විශ්වාසයෙනි.  එහෙත් එදා රාත්‍රියේ තාවකාලික පෙම්වතියකගේ තුරුලේ සැතපෙන්නට ඔහු‍ගේ වාරය පැමිණි විට ඔහු ඇගේ ආලිංගනයෙන් කිසිදු අස්වැසුමක් නොලැබුවේය. වෙන හේතුවක් නිසා නොවේ නම් ඇය මිරිඟුවක්ද යන්න නිශ්චය කර ගැනීමටවත් තමා අර දැරිය සොයා යායුතු බව ඔහුට වැටහිණි. පසුවදා, ජයග්‍රහණ සැමරුමේ කලබලය වීදිවලින් තුරන්ව ගොස් ඒකාධිපති පාලනයේ සුන්බුන් අතු ගා දමා යළිත් ලොවට නීතිය හා සාමය ගෙන ඒමේ කර්තව්‍යය ආරම්භ වූ විට සන්චෙස් නගරය පීරා ඇය සෙවීමට පිටත්ව ගියේය. ඔහුගේ පළමු සැලසුම වූයේ සෑම පාසලකටම ගොස් සොයා බැලීමයි. එහෙත් යුද්ධයේ අවසාන කාලයේ සිට පාසල් වසා දමා ඇති බව ඔහු දැන ගත්තේය. මේ නිසා නගරයේ සෑම නිවසකම දොරට තට්ටු කර බැලීමට ඔහුට සිදුවිය. 

සෙවුම්