චිත්‍රය: වින්සන්ට් වෑන් ගොග්
වනස්පති
තෙම තුටිනි
කිසිත්
නොදැනෙන නිසා
පර්වත
තෙම තුටිනි
කිසිත්
නොදකින නිසා
ජීවිතය
තරම් වූ වේදනාවක් තවත් නැත
සචේතන
ජීවිතය මෙන් බරැති කිසිවක් නැත
ජීවිතය
ගෙවමින් මෝහයේ ගැලීමත්
ඉන්
මිදීමට මගක් නොදැනගෙන සිටීමත්
ගෙවුණු
ජීවිතය ගැන, උදාවන හෙට ගැන
සිතෙහි
බිය රැඳීමත්
නිසැකවම
හෙට මරු ඒ යැයි දැනීමත්
ජීවිතය
පුරාවට අඳුරෙහි ගැලීගෙන
නොදන්නා
මග යමින් දුකම වැළඳීමත්
පස්පවට
ලෝල කය සැප සොයා යාමත්
ජීවිතය
අවසන අප එන තුරාවට
මරු
මග බැලීමත්
මෙලොවට
එන දිනය, මෙලොව හැර යන දිනය
නොදැනගෙන
සිටීමත්
තරම්
වූ වේදනා තවත් නැත
සචේතන
ජීවිතය මෙන්
බරැති
කිසිවක් නැත
රූබෙන්
දාරියෝ (1867-1916)
ස්තුතියි බෙදාගත්තාට!
ReplyDeletehmm.. never heard of රූබෙන් දාරියෝ is he a budhist.. or you gave a spin that make it look like a budhist script.. I would love to see the orginal version of this piece(hope it is in english)
ReplyDeletenice choice of words.. considering the limitatins you have in doing a translation, I have to say your translation are as good as freely written orginals
@ Kuminda
ReplyDeleteThanks for the comment. Ruben Dario was a Nicaraguan poet who wrote in Spanish. My translation is based on the English version of the original Spanish poem. I did not give a spin to the translation to give it a Buddhist perspective. The theme is essentially Buddhist according to our point of view. But, I don't know what Dario had in mind in writing this. Perhaps it is because suffering is a universal truth. For your reference, below is the English version of the poem:
Fatality
The tree is happy because it is scarcely sentient;
the hard rock is happier still, it feels nothing:
there is no pain as great as being alive,
no burden heavier than that of conscious life.
To be, and to know nothing, and to lack a way,
and the dread of having been, and future terrors...
And the sure terror of being dead tomorrow,
and to suffer all through life and through the darkness,
and through what we do not know and hardly suspect...
And the flesh that temps us with bunches of cool grapes,
and the tomb that awaits us with its funeral sprays,
and not to know where we go,
nor whence we came!...
hmm... It is an interesting read...
ReplyDeleteI have to say the Original is more darker and gloomier... Its wonderfull to see that your translation capturs the essence of the poem and translate it to familier concepts .. it feels like original.. I wonder what happens if you think ov removing the budhist undertone in the translation ...
නොලියනු මැනවි මා මළ බව
ReplyDeleteඑ'ලෙසම ජීවත්ව සිටි බව
ජීවිතය-මරණය අතින් ගෙන
මොහොතින් මොහොත ගෙවී ගියා මිස
නොදනිමි ජීවත්ව සිටි බව
ඉඳින් දනිමිද කෙලෙස මළ බව?