කැඩපතෙහි සිටින මිනිසා

මිලමුදල් සරි කරන සටනෙන් ඔබට ඕනෑ දේ ලැබුණු විට,

ලෝකයා ඔබ එකම දිනකට සිහසුනේ වැඩ ඉන්ද වූ කල,

ඉදින් ගොස් කැඩපත වෙතට බලනු මැන තමන් දෙස,

විමසනුය එහි සිටිනා රුවෙන් කුමක් වේදැයි කියන්නට.

නොවේ ඒ මවුපියන් හෝ ඔබේ පිය බිරිය,

තීරණය කරනුයේ ඔබගේ දිවිසැරිය.

ඔබගේ ජීවිතේ වැදගත්ම තීරණය

දෙන්නේ ඒ රුවයි කැඩපතේ සිට බලන.

අන් කිසිවකුත් නොව, තුටු කළ යුතු ඔහුය, 

රැඳෙනා හෙයින් ඔහු අවසානය තෙක්ම.

ඔබේ මිතුරා නම් කැඩපතෙහි සිටින රුව

සමත් වී ඇත ඔබ අසීරුම පිරික්සුම.

බුදින රසකැවිල්ලෙන් මුද්දරස්පලමක් අවුලන,

කුඩා දරුවකු මෙනිය ඔබ, තමා හපනෙකැයි සිතන.

බැලීමට නොහැකි නම් කැඩපතේ රුව දෙස ඍජුව,

ඔබ මුග්ධයකුයැයි එමිනිසා කියනු ඇත.

වසර ගණනක් පුරා ඔබට රැවටිය හැකිය මුළු ලොව,

ඒ වෙනුවෙන් ඉතින් ප්‍රශංසා ලැබිය හැක.

එනමුදු රැවටුවොත් කැඩපතෙහි සිටින රුව,

එහි අවසන් ඵලය සිත් රිදුම්, කඳුළැල් පමණකිය.

-ඩේල් විම්බ්‍රෝ (1895-1954)

සැඳෑ සක්මන

තණකොළ කපා ඉවර වූ

පිටිය ඔස්සේ මා ඇවිද යන විට,

තද පින්නෙහි පෙඟුණු මුදු පිදුරු ලෙස

කැපුණු තණපත් අඩක් මඟ වසාලයි.

උයන් පිටියට මා පැමිණි කල,

එකට පැටලුණු වියළි වල්පඳුරු මත

කැරකෙන සන්සුන් විහඟුන්ගේ නද

වදන්වලටත් වඩා දුක්බරයි.

බිත්තිය අසල ඇති කොළ හැලුණු ගසක සිට,

නිසැකවම මා සිතිවිල්ලෙන් කම්පිතව,

එකම එක දුඹුරු පැහැ තුරුපතක්

සෙමෙන් පොළොවට ඇද වැටෙයි.

යළිත් ඔබ වෙත රැගෙන එන්නට

ඉතිරිව තිබෙන අවසන් ඇස්ටර් මලෙහි

මලානික නිල්පැහැය නෙලන්නට

තව වැඩිදුර නොයා මා දෙපා නතර වෙයි.

-රොබට් ෆ්‍රොස්ට් (1874-1963)