කෝප ගත්තෙමි මම මා මිතුරා සමග
ඔහුට කීවෙමි ඒ වග, නිවිණි මා කෝපය
කෝප ගත්තෙමි මම මා සතුරා සමග
නොකීවෙමි ඔහුට ඒ වග, දළු ලා වැඩිණි කෝපය
දිව රෑ හෙලූ කඳුළෙන්, බියෙන්
වත් කළෙමි ජලය ඒ මත
නැහැව්වෙමි සිනාවේ හිරු රැසින්
මුසා මෘදු රැවටිලි සමග
දිවා රෑ වැඩිණි එය දළු ලමින්
අවසන හටගැනිණි එහි ඵලයක්
බැලී මා සතුරා දිලිසෙන ඵලය දෙස
එය මා සතු බව හොඳින් දැන ගෙනම
නිශා කල එළැඹුණු විට
ඇතුළු විය ඔහු උයනට හොරෙන්
පසුදා උදෑසන බැලිමි මම ප්‍රීතියෙන්
ගස යට හොත් අයුරු ඔහු සිරුර පණසුන්
-විලියම් බ්ලේක් (1757-1827)
